Τώρα είναι που χρειάζεται απαραιτήτως ομόνοια και συνεργασία

Όλα αυτά που συνέβησαν, συμβαίνουν και εξελίσσονται στην περιοχή της Μεσογείου, στα Βαλκάνια, στη Βόρειο Αφρική, η βαθιά οικονομική κρίση που μας χτύπησε σκληρά , τα μνημόνια που μας φτωχοποίησαν, οι πολιτικές εντάσεις που μας διχάζουν, οι συμπεριφορές των γειτόνων μας αλλά και των Υπερδυνάμεων με επίκεντρο αυτό το  γεωπολιτικό «τόξο» στο οποίο τόσο κρίσιμο ρόλο παίζει η Ελλάδα, μας έχει φτάσει σ΄ ένα  σταυροδρόμι, σ΄ ένα γκρεμό όπου χρειάζεται απαραιτήτως ομόνοια, ηρεμία, συνεργασία, πολιτικός ρεαλισμός και σύμπλευση όλων των εσωτερικών δυνάμεων.

Και έπρεπε να μας συμβεί ένας βίαιος θάνατος, ενός γενναίου πιλότου «Μιράζ», του Γιώργου Μπαλταδώρου ο οποίος όσο κι αν δεν συνέβη κατά τη διάρκεια «εμπλοκής» αλλά για άλλους, υπό διερεύνηση λόγους, μας προσγείωσε απότομα στη σκληρή πραγματικότητα και μας έκανε να δούμε τα πράγματα με πιο καθαρό βλέμμα. Ο πιλότος του «Μιράζ» που τον πενθούμε όλοι και τον τιμούμε ως ήρωα, ελπίζω πώς λειτούργησε ως καταλύτης ώστε πολύ γρήγορα, αστραπιαία θα έλεγα, να εκτιμήσουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος, από τις εξελίξεις στο Σκοπιανό και την ειρωνική επιθετικότητα του Τούρκου Σουλτάνου, μέχρι την ψυχρή  «απόσταση» που τήρησαν γύρω από την πολυπλοκότητα του «σκηνικού» οι σύμμαχοι και εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή  Ένωση, από το μακελειό που εξελίσσεται στη Συρία και το «παιχνίδι» υψηλού διαμετρήματος που παίζουν Τραμπ και Πούτιν, μέχρι την ελαφρότητα διάφορων εσωτερικών πολιτικών και κοινωνικών ομάδων που βρήκαν ευκαιρία να «χρησιμοποιήσουν»  αυτό τον πραγματικό «Κόκκινο Κωδικό» για ίδιες σκοπιμότητες.

Και εκτιμώντας ψύχραιμα  τις πραγματικές  ή κατασκευασμένες απειλές να πιέσουμε όπως μπορεί ο καθένας μας , άτομα, ομάδες, φορείς, οργανώσεις, Ενώσεις, Επιμελητήρια, Πρωτοβουλίες, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Συνδικαλισμός, Επαγγελματικές Ενώσεις και Μ.Μ.Ε.  την ηγεσία του τόπου να αναπτύξει ένα ευρύ σχέδιο συνεργασιών, τώρα που δεν έχουμε την Πολυτέλεια της μεταξύ μας έριδας ή διαφωνίας.

Έχουμε εκλέξει Κυβέρνηση, έχουμε εκλέξει Αντιπολίτευση, έχουμε εκλέξει Περιφερειάρχες, έχουμε εκλέξει Δημάρχους που όλοι μαζί έχουν και τη δύναμη και τους πόρους αλλά και  την υποχρέωση  να στηρίξουν τη χώρα, ώστε να μη θρηνήσουμε άλλο θύμα, άλλα θύματα ίσως  σε «περιστατικά»  που θα είναι πολύ πιο κοντά σε μιαν άμεση «εμπλοκή». Οι γείτονές μας καιροφυλακτούν, οι σύμμαχοί μας «κοιτάζουν τη δουλειά τους», οι εταίροι μας  κάνουν συσκέψεις.

Είναι αδιανόητο, μέσα σ αυτό το περιβάλλον, να τσακωνόμαστε, να διαφωνούμε και να υψώνουμε τείχη ανάμεσά μας ενώ ακόμα δεν έχει γίνει η κηδεία του χειριστή του «Μιράζ» Γιώργου Μπαλταδώρου. Τι θέλουμε τελικά;