Αντικαπνιστικοί νόμοι στην Ελλάδα: Φτάνουν μόνο οι νόμοι;

Ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητες και τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μαζί με 1.Την ισχυρή ανάπτυξη με πολλές επενδύσεις, 2. Την Ασφάλεια στο σπίτι, στην πόλη και στη χώρα, 3. Το Πανεπιστημιακό Άσυλο, 4. Την ποιοτική Δημόσια Υγεία για όλους τους Έλληνες, 5. Την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, 6. Την αναγέννηση της μεσαίας τάξης, 7. Το Επιτελικό Κράτος, 8. Την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη, 9. Το φορολογικό νομοσχέδιο με τις πρώτες μειώσεις φόρου και στη συνέχεια τον ορισμός της ηγεσίας στη δικαιοσύνη, 10. Τα προβλήματα/ ζητήματα της εκπαίδευσης, 11. Την πάταξη των «ελληνοποιήσεων», τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και την ενθάρρυνση δημιουργίας και ενίσχυσης συνεργατικών σχημάτων, ήταν και η σύνταξη ενός νέου αντικαπνιστικού νόμου.

Κι αυτό δείχνει σε πόσο υψηλό σημείο προτεραιότητας θέτει ο πρωθυπουργός τη «Μάχη εναντίον του καπνίσματος», βασικά σε όλους τους Δημόσιους χώρους. Απαράβατα. Και οριστικά.

Δεν είναι εύκολο να κατατάξεις τις ανάγκες αναθεώρησης καθεστωτικών καταστάσεων που πληγώνουν καίρια ένα Κράτος γιατί αν προτάξεις την Υγεία, αδικείς την Παιδεία και αν προτάξεις τον Πρωτογενή Παράγοντα στην παραγωγή, αδικείς τη Δημόσια Ασφάλεια, την Εθνική Άμυνα και τη Δικαιοσύνη. Αλλά αναφορικά με την ανάγκη ύπαρξης ενός νέου αντικαπνιστικού νόμου που θα εφαρμοστεί χωρίς παρεκκλίσεις, ελάχιστοι θα διαφωνήσουν. Ακόμη και φανατικοί καπνιστές.

Ωστόσο η «ιστορία» των απαγορεύσεων που ουδέποτε ίσχυσαν αποτελεί ισχυρό αντίπαλο στην αποφασιστική πρωτοβουλία Μητσοτάκη. Αντικαπνιστικός νόμος στα δημόσια κτίρια υπάρχει από το ….1856! Πολύ νεότερος και αυστηρότερος νόμος ισχύει από το 2002. Αλλά και ακόμα νεότερος και αυστηρότερος ισχύει από το 2009. Τρεις νόμοι και ο Έλληνας καπνίζει όπου μπορεί και τον αφήνουν. Και ίσως αυτό «ιντριγκάρισε» τον πρωθυπουργό να προτάξει τον αντικαπνιστικό νόμο από άλλες προβληματικές λειτουργίες» της κοινωνίας μας. Η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη ενός νέου, αυστηρότερου, δικαιότερου αλλά και εφαρμόσιμου νόμου που θα υποχρεώσει τους Έλληνες να κόψουν το κάπνισμα, τουλάχιστον δημόσια. Για το δικό τους καλό και για το γενικότερο καλό της υγείας τους.

Ωστόσο το σημαντικότερο – και όχι μόνο για το κάπνισμα- δεν είναι ένας νέος νόμος. Είναι η εφαρμογή του. Και παράλληλα η διαδικασία σοβαρής και πειστικής ενημερωτικής εκστρατείας ώστε ο Έλληνας να σταματήσει να καπνίζει. Όχι να σταματήσει να καπνίζει σε δημόσιους χώρους επειδή απαγορεύεται και οι παραβάτες θα διώκονται. Να σταματήσει να καπνίζει γιατί θα πειστεί ότι «Το τσιγάρο σκοτώνει». Και αυτό δεν θα γίνει ούτε σε τρεις μήνες, ούτε σε έξι, ούτε ίσως σε έξι χρόνια. Η εκπαίδευση ενός ολόκληρου λαού πρέπει να αρχίσει αύριο το πρωί. Στα σχολεία, στα σπίτια, στα γήπεδα, παντού. Και πρέπει να πεισθεί να κόψει το κάπνισμα πρώτα ο πατέρας και η μητέρα, ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο προπονητής, ο ταξιτζής, ο οδηγός του λεωφορείου, ο περιπτεράς ,ο νταλικιέρης, ο ντελιβεράς αλλά και ο δικηγόρος και ο γιατρός…..

Και θα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Φράσεις και σκέψεις ότι «Όλα κόβονται, το τσιγάρο δεν κόβεται», πρέπει να χαθούν. Να εξαφανιστούν. Όσο και να το λένε οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, αποτέλεσμα δεν θα υπάρξει.