Citius- Altius- Fortius. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε κρίση κορωναϊού.

Ένα «σενάριο» που έμοιαζε πολύ περισσότερο από πιθανό από τις αρχές Μαρτίου, επιβεβαιώθηκε την Τρίτη, 24 Μαρτίου, με τον πλέον επίσημο τρόπο αλλά και με μια τεράστια καθυστέρηση , κάτι που δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει ότι συνέβη. Μα ο κόσμος ολόκληρος είχε πληγεί από τον ιό Coronavirus-19, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε κηρύξει «Πανδημία» την επιδημία, τα κρούσματα είχαν ξεπεράσει τις 120.000, οι νεκροί άγγιζαν παγκοσμίως τις 4.500, τα προ-Ολυμπιακά πρωταθλήματα ακυρώνονταν, οι αθλητές είχαν σταματήσει την προετοιμασία τους , Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες ήταν ήδη σε προσωπικό lock down και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή το…. συζητούσε ακόμη; Τι συζητούσε; Με ποια επιχειρήματα; Με ποια λογική; Ποιοι αθλητές, ποιες ομάδες θα έπαιρναν μέρος , ακόμα κι αν γίνονταν οι Αγώνες;

Ολυμπιακή Φλόγα μια διαδρομή-παρωδία

Τελικά, όπως όλοι γνώριζαν πλέον και αφού η Ολυμπιακή Φλόγα είχε ανάψει στην Αρχαία Ολυμπία χωρίς θεατές και η λαμπαδηδρομία είχε ξεκινήσει , σε μια διαδρομή-παρωδία και είχε ήδη φτάσει – με καθαρά διεκπεραιωτικό τρόπο και χωρίς λαμπρότητα- στο Τόκιο , ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σίνζο Άμπε ανακοίνωσε την αναβολή των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων. Έπρεπε να το είχε κάνει ένα μήνα νωρίτερα. Η καθυστέρηση ήταν καταστροφική για τον θεσμό, για την Ιαπωνία και για τους αθλητές. Στον αέρα τα έξοδα, στον αέρα οι προετοιμασίες, στον αέρα οι αθλητές που ετοιμάζονταν, στον αέρα τα Ομαδικά αθλήματα που χρειάζονταν πρόκριση, στον αέρα οι χορηγοί και οι συμφωνίες, στον αέρα και η Ιαπωνική Οικονομία.

Και πότε θα γίνονταν; «Σε ένα χρόνο, το 2021» ανακοίνωσε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή. Η φλόγα θα παραμείνει να καίει στο Τόκιο, οι αγώνες θα λέγονται «Ολυμπιακοί Αγώνες 2020» και από εκεί και πέρα, ο Θεός βοηθός.

Τι είχε πει ο Νίκος Κακλαμανάκης πριν την επίσημη ανακοίνωση

Φέρνω στη μνήμη μου μερικές φράσεις του Ολυμπιονίκη μας Νίκου Κακλαμανάκη, από τη συνέντευξή του που αναρτήθηκε στο meallamatia.gr , φράσεις που κυρίως επειδή προέρχονται από έναν σπουδαίο αθλητή, σκεπτόμενο άνθρωπο και «υπηρέτη» της ιδέας του Ολυμπισμού όπως ο Κακλαμανάκης έχουν ιδιαίτερο βάρος. Είχε πει λοιπόν -μεταξύ άλλων- ο τιμημένος Ολυμπιονίκης μας , εκφράζοντας βαθύτατους προβληματισμούς:

«Το Brand Name «Ολυμπιακοί Αγώνες» χάνει την προστιθέμενη του αξία που είναι το Ολυμπιακό ιδεώδες, εάν μείνει μόνο στο Citius, Altius, Fortius (=ταχύτερα, ψηλότερα, δυνατότερα), και δεν “επεκταθεί” και στο Υγιέστερα, Δικαιότερα και σε Ανθρώπινο Μέτρο. Τα τρία πρώτα χωρίς τα τρία τελευταία, σημαίνουν έκπτωση του Ολυμπιακού ιδεώδους και σε κάτι τέτοιο η Ελλάδα δεν πρέπει να συναινέσει ποτέ, αλλά απεναντίας πρέπει να προηγείται και όχι να έπεται στην υπεράσπιση του Ολυμπιακού Ιδεώδους».

Και οι προβληματισμοί του Νίκου Κακλαμανάκη είχαν διατυπωθεί ΠΡΙΝ ανακοινωθεί η αναβολή τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο φέτος το καλοκαίρι λόγω της πανδημίας, σε μια στιγμή που οι υπεύθυνοι δίσταζαν να αναβάλουν τη διοργάνωση σκεπτόμενοι με κοντόφθαλμο τρόπο τις συνέπειες και επιπτώσεις μιας αναβολής. Σε μια στιγμή που αυτοί οι υπεύθυνοι δεν ανέβαλαν τη διοργάνωση γιατί πιθανώς σκέπτονταν ότι θα ήταν καλύτερο να γίνουν οι Αγώνες – ακόμα και παρά την ενδεχόμενη απουσία αθλητών, αθλητριών και ομάδων λόγω μη πρόκρισης ή μη συμμετοχής είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίας, είτε λόγω συνοδού ασθένειας , είτε λόγω θανάτου- παρά να μη γίνουν.

Εμείς φυσικά ελπίζουμε και ευχόμαστε να έχει παρέλθει μέχρι το καλοκαίρι και να έχει «νικηθεί» ο ιός

Αλλά κι αν ακόμη δεν έχει απόλυτα νικηθεί , το να γίνουν αγώνες «κανονικά» δεν θα σήμαινε ότι θα ήταν υποβαθμισμένοι, άδικοι, επικίνδυνοι ,μη αντιπροσωπευτικοί και εκτός σκοπού; Δεν θα ήταν αγώνες χωρίς πολλούς απ΄ τους καλύτερους αθλητές, χωρίς αρκετές από τις καλύτερες ομάδες, χωρίς πολλούς καταξιωμένους Ολυμπιονίκες και Παρα- Ολυμπιονίκες, που γίνονταν μόνο για να εξυπηρετηθούν τυπικότητες και οικονομικές συμφωνίες; Δεν θα έλλειπαν όμως πολλοί από τους εκπροσώπους των Citius, Altius, Fortius ;

Και για την Ιστορία

Και – για την ιστορία- το σύνθημα αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν είναι «αρχαίο». Προτάθηκε το 1894 στη νεοσύστατη τότε ΔΟΕ, από τον Πιερ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος δανείστηκε το ρητό από τον Γάλλο δομινικανό ιερέα και υπέρμαχο του αθλητισμού. Και υιοθετήθηκε και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1924, κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής έναρξης των 8ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Στάδιο Κολόμπ των Παρισίων.

Θεωρήθηκε ότι συμπυκνώνουν όλες τις αξίες του Ολυμπισμού και απευθύνονται σε όλα τα μέλη του Ολυμπιακού Κινήματος ενθαρρύνοντας ψυχολογικά τους αθλητές αλλά και όλους όσοι συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να ενεργούν σύμφωνα με το πνεύμα των Αγώνων. Να υπάρχει δηλαδή ΜΟΝΟΝ αθλητική, ευγενής άμιλλα.

Έκτοτε, πολλά συνέβησαν στον Ολυμπισμό

Από τις θεωρίες του Ναζισμού του Χίτλερ και τον αποκλεισμό των Εβραίων μέχρι τις δολοφονίες Ισραηλινών από Άραβες στο Μόναχο και στα «μποικοτάζ» της Μόσχας και του Λος Άντζελες για πολιτικούς λόγους. Ακολούθησαν τα σκάνδαλα με το ντόπινγκ στη Σεούλ. Και η «Νέα Τάξη» ολοκληρώθηκε στη συνέχεια με την ολοσχερή παράδοση των γιγαντωμένων πια αγώνων στους «σπόνσορες» και τα οικονομικά συμφέροντα.

Εκτός των άλλων, ο κορωναιός που ανέβαλε την Ολυμπιάδα του 2020, μπορεί και να είναι ο καταλύτης που θα δώσει εκκίνηση με στόχο τον ολοκληρωτικό «καθαρισμό» της πιο αγνής μορφής ανταγωνισμού και συναγωνισμού , του Ολυμπιακού Ιδεώδους, από τους κάθε λογής «ιούς» που το έχουν «βρωμίσει» και έχουν αλώσει την ιδέα των Ολυμπιακών και Παρα- Ολυμπιακών Αγώνων.