«Αφιλόξενοι» οι χώροι των δικαστηρίων για τα άτομα που έχουν αναπηρίες
Πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις, όπως επισημαίνει ο δικηγόρος Βαγγέλης Αυγουλάς
Στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα άτομο με αναπηρία ακόμη και στον χώρο της δικαιοσύνης, επεσήμανε με δηλώσεις του στη «Ροδιακή» ο κ. Βαγγέλης Αυγουλάς δικηγόρος Αθηνών, με αφορμή τη χθεσινή του παράσταση σε δίκη στο νησί μας αλλά και επεισόδιο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής.
Ο Ευάγγελος Αυγουλάς γεννήθηκε – όπως μας είπε- τυφλός πριν από 33 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά όμως τελείωσε αρκετά νωρίς τη νομική σχολή και με μεταπτυχιακά μαθήματα στο αστικό δίκαιο, καταγράφει μία πορεία στην αυτοδιοίκηση, εκλεγόταν σε δήμο της Αττικής για 12 χρόνια, και παράλληλα έχει ιδρύσει έναν μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό το «Με άλλα μάτια» ο οποίος πλέον συμπράττει με φορείς του δημόσιου τομέα, όπως το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Νιάρχος, ο Δήμος Αθηναίων, δίνοντας θέσεις εργασίας σε ανάπηρα άτομα.
Ο ίδιος περιγράφει τη δική του περίπτωση δημόσια, κάτι που έκανε και κατά την επίσκεψή του στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας την περασμένη Παρασκευή, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με αναπηρία γιατί όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Στη δική μου πορεία νιώθω και λαμβάνω συνεχώς μηνύματα ότι ταυτίζονται όλο και περισσότεροι συνάδελφοι από όλη την Ελλάδα. Και είναι ένα θέμα που οι ανάπηροι δικηγόροι πρέπει για αρχή να γίνουν «ορατοί» και σε επίπεδο ολομέλειας δικηγορικών συλλόγων».
Ως προς τη Νομική Επιστήμη ο κ. Αυγουλάς ο οποίος στις πρόσφατες αρχαιρεσίες εξελέγη στο νέο Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, έχει επιλέξει να διατηρεί τη μαχόμενη δικηγορία και μάλιστα στην Αθήνα, στο γραφείο του, δίνει –όπως μας είπε- «θέσεις εργασίας σε τρεις δικηγόρους ακόμα. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο γιατί καταλαβαίνετε ότι είμαστε σε έναν κόσμο φτιαγμένο για βλέποντες, φτιαγμένο σίγουρα για λίγους και όχι για όλους. Δεν γίνεται να πρέπει να πηγαίνω σε υπηρεσίες, σε δικαστήρια, σε δημόσιες υπηρεσίες και να υπάρχουν τοιχοκολλημένες ανακοινώσεις που να μην μπορώ να τις διαβάσω και να λένε το ίδιο πρωί ότι άλλαξε το ωράριο λειτουργίας, αλλάζουμε χώρο εξυπηρέτησης, νέος τρόπος για ραντεβού, ζητάμε ή δεν ζητάμε ραντεβού κ.λπ.
Ειδικά στην Αθήνα που δεν είναι όλα συγκεντρωμένα τα κτήρια και οι υπηρεσίες σε έναν συγκεκριμένο χώρο και πρέπει να κάνουμε πάρα πολλά χιλιόμετρα μέσα στην ίδια ημέρα».
Χθες ο κ. Αυγουλάς βρέθηκε στο νησί μας για συγκεκριμένη υπόθεση που εξετάστηκε από το αρμόδιο δικαστήριο και κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι:
«δυστυχώς τα δικαστήρια είναι απροσπέλαστα και μάλιστα σε συνθήκες πολύ δύσκολες»!
«Ειδικά η Ρόδος που έχει ένα δυναμικό αναπηρικό κίνημα και με τον αείμνηστο το Μανώλη Ζηδιανάκη, εισπράττω από το πρωί που βρέθηκα στα δικαστήρια ότι κοινωνικά καταπιέζεται να το δεχτεί αυτό που συμβαίνει στα δικαστήρια αυτής της πόλης. Για αυτό και έχω προτείνει όταν υπάρχει συντελεστής δίκης, οποιοδήποτε άτομο είτε είναι μάρτυρας, δικηγόρος, κατήγορος είτε κατηγορούμενος και έχει κάποια αναπηρία αυτό να μπορεί να δηλώνεται από την προηγούμενη ημέρα και να μεταφέρεται η συγκεκριμένη διαδικασία με ευθύνη του δικαστηρίου σε προσβάσιμο χώρο.
Αυτό που συμβαίνει εδώ και σε πολλά άλλα μέρη, στη Ρόδο που βγάζει παραολυμπιονίκες κατά καιρούς ανθρώπους που δοξάζουν παρά την αναπηρία τους όλη την Ελλάδα, είναι πάρα πολύ περίεργο» τόνισε ο κ. Αυγουλάς.
Καθώς υπάρχουν πολλών ειδών αναπηρίες ο κ. Αυγουλάς έκανε γνωστό ότι πρόκειται να ζητήσει να έρθει στην Ολομέλεια μέσω του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, ώστε να γίνει ένα πανελλαδικό Μητρώο καταγραφής των ανάπηρων δικηγόρων.
«Υπάρχει πολύς κόσμος που προκύπτει η αναπηρία πολύ αργότερα στη ζωή του από μία ασθένεια, ένα ατύχημα και όταν μιλάμε για ένα ελεύθερο επάγγελμα σημαίνει ότι η αναπηρία επιβάλλει ξαφνικά στη ζωή μας ένα πρόσθετο κόστος από συνοδεία, έξοδα μετακίνησης κ.α.» είπε ο δικηγόρος Αθηνών.
Ο ίδιος εξηγώντας πώς έχει η κατάσταση για έναν ελεύθερο επαγγελματία με αναπηρία και αναφερόμενος και στο ζήτημα που προέκυψε κατά τη χθεσινή ακροαματική διαδικασία που συμμετείχε, είπε:
«Εδώ έπρεπε να έχω ανταγωνιστικές τιμές σε μία υπόθεση που όμως θα ταξίδευαν δύο άτομα όχι μόνο ο ανάπηρος δικηγόρος… Ήταν ένα σοκ για όλο το ακροατήριο, όταν ζήτησα να χρησιμοποιήσω την τεχνολογία που εδώ και είκοσι χρόνια με αυτή σπούδασα, ζήτησα λοιπόν να χρησιμοποιήσω το πρόγραμμα που ό,τι δείχνει η οθόνη του κινητού μου το ακούω φωνητικά, έβαλα ακουστικά για να «διαβάσω» κάποιες πολύ μικρές διορθώσεις στη μισθοδοσία, για να κάνω διόρθωση σε κάτι πολύ απλό διαδικαστικό και υπήρξε σοκ και στο ακροατήριο και από την έδρα που η κυρία πρόεδρος ζήτησε πριν κάνω χρήση της τεχνολογίας, να ενημερωθεί για το τι ακριβώς συμβαίνει. Εγώ χάρηκα που ενημέρωσα, όμως αυτό δείχνει ότι όταν «πρωταγωνιστούν» τα ανάπηρα άτομα στη συνδιαμόρφωση μίας δίκης ή οποιασδήποτε άλλης δημόσιας υπόθεσης αντιμετωπίζονται σαν εξωγήινη ύπαρξη ακόμη και σήμερα στο κατώφλι του 2022!
Την ίδια στιγμή που ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου έχει και επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι δραστήριος για αυτό ζήτησα να γίνει μία συνάντηση και με απερχόμενα μέλη και με τη νέα διοίκηση, γιατί σίγουρα έχει εκφραστεί η διάθεση συνεργασίας εντατικά ακόμα και με σεμινάριο που πρέπει να γίνει και μπορούμε να βοηθήσουμε και με τον φορέα που προεδρεύω σε αυτό, με κλειστές πόρτες για να μην νιώθει κανείς ότι εκτίθεται αλλά εξοικείωσης των συντελεστών μίας δικαστικής διαδικασίας με την αναπηρία. Ποιο λεξιλόγιο χρησιμοποιούμε, ποιο όχι, ποιες είναι οι βασικές δυνατότητες ενός ανάπηρου ατόμου να συνεργαστεί…
Πραγματικά έχω αρχίσει να χρησιμοποιώ σκύλο οδηγό αναπήρων στην Αθήνα. Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν εμφανιζόμουν με αυτόν σήμερα στην αίθουσα!
Είναι μία διαδικασία που και οι υπάλληλοι όταν με συνάντησαν, δυστυχώς, μη γνωρίζοντας πώς να με αντιμετωπίσουν απευθύνονταν στη συνοδό μου: «πείτε του αυτό, θα πρέπει να πάει εκεί» μου είπαν ότι υπάρχουν σκαλιά, την ίδια στιγμή που εγώ αθλούμαι! Υπάρχει μία ταύτιση όλων των αναπηριών όταν βλέπεις έναν που είναι τυφλός να νομίζεις ότι είναι και με νοητική αναπηρία και με κινητική. Ότι συλλέγει τα πάντα, όλα τα χαρακτηριστικά! Αυτό πρέπει κάπως να σταματήσει με πρωτοβουλίες όποιου μπορεί να πάρει πρωτοβουλία!
Και σίγουρα ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου μπορεί να το κάνει και να είστε σίγουροι ότι θα αρχίσουν να «ανοίγουν» στόματα όταν δουν ότι κάτι γίνεται, γιατί υπάρχουν οικογένειες με ανάπηρα άτομα που δεν το λέει ο ένας στον άλλο, υπάρχουν περιπτώσεις!
Ο κ. Αυγουλάς έκανε επίσης γνωστό ότι με αφορμή τη χθεσινή του παρουσία στο νησί μας, δέχτηκε δύο προσκλήσεις από σχολεία και έτσι σύντομα θα επισκεφθεί και πάλι το νησί μας.
«Έχω άδεια από το Υπουργείο Παιδείας εδώ και δέκα χρόνια και υλοποιώ πρόγραμμα εξοικείωσης των παιδιών με την αναπηρία με τη διαφορετικότητα και είναι κάτι το οποίο θέλω να το κάνω και στη Ρόδο γιατί υπάρχει διάθεση».
Ερωτηθείς αν ακόμη και σήμερα η αναπηρία αποτελεί ταμπού για την κοινωνία μας, ο κ. Αυγουλάς εξήγησε ότι υπάρχουν πολλές αναπηρίες που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, όπως διαβήτης, βαρηκοΐα, μειωμένη όραση, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.α. και πρόσθεσε ότι «όταν υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις στη δικαιοσύνη που οποιοδήποτε ανάπηρο άτομο αποκλείεται από την απευθείας εξυπηρέτησή του, τον κατεξοχήν χώρο που θα προστατεύονται και θα προωθούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάτι δεν πάει καλά. Σίγουρα κάτι πρέπει να κάνουμε γιατί όταν «χτυπήσει» την πόρτα το πρόβλημα σε εμάς θα είναι αργά».
Πηγή: www.rodiaki.gr
Διαβάστε επίσης:
https://avgoulas.gr/index.php/sinentefxeis/10-sinentefxeis/1139-dikastiko-gr
0 Comments