21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση της ρατσιστικής βίας που είχε αποτέλεσμα τη δολοφονία 70 ανθρώπων στις 21 Μαρτίου του 1960 όταν η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ.

Ήταν μια πολύ ορθή και αναγκαία απόφαση η οποία ωστόσο άργησε αρκετά να καθιερωθεί και αφού πρώτα είχαν συμβεί τα μύρια όσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Ναζιστική Γερμανία, στην Αφρική επί αποικιοκρατίας αλλά και σ΄ όλο τον υπόλοιπο κόσμο όπου η μισαλλοδοξία είχε χωρίσει τους ανθρώπους σε «καλούς» και «κακούς», «δικούς μας» και «άλλους», σε «χρήσιμους» και «άχρηστους» , σε «σωστούς» και «λάθος» ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις κάθε λογής προτιμήσεις και τη διαφορετικότητά τους.

Και μπορεί η καθιέρωση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας να έκανε πολλούς να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει «ρατσισμός» αλλά δεν τον εμπόδισε κι όλας να επεκταθεί και να συνεχίσει να ταλαιπωρεί και να διχάζει. Και μπορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες να απέκτησαν μέχρι και μαύρο Πρόεδρο, τον Ομπάμα αλλά και στην άκρως ρατσιστική Νότια Αφρική τον Μαντέλα και την Ροδεσία να αλλάξει το όνομά της σε Ζιμπάμπουε και να αποκτήσει μαύρο πρόεδρο, τον Μουγκάμπε αλλά ο ρατσισμός δεν εξαλείφθηκε. Μπορεί ο Χίτλερ να δολοφόνησε εκατομμύρια Εβραίους αλλά ο αντισημιτισμός δεν πέθανε.

Σήμερα, υπάρχει ρατσισμός. Παγκόσμια. Οι άνθρωποι ΔΕΝ είναι ίσοι. Οι ομοφυλόφυλοι δεν είναι ακόμα πλήρως αποδεκτοί. Οι «σκουρόχρωμοι» δεν ευημερούν στα «λευκά» καθεστώτα. Οι άθεοι, αντιμετωπίζονται ως «απειλή». Και οι ανάπηροι κάθε είδους δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα με τους αρτιμελείς. Και θα πω μιαν ακρότητα που ωστόσο αντικατοπτρίζει το εύρος του προβλήματος: Φανταστείτε τι ζωή έχει, τι προοπτικές, τι εξέλιξη μια μαύρη, ομοφυλόφυλη, άθεη και ανάπηρη γυναίκα δικηγόρος ας πούμε ή συγγραφέας ή τραγουδίστρια…..

Ο ΟΗΕ μας καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας. Οι κυβερνήσεις καταδικάζουν κατηγορηματικά και ξεκάθαρα οποιαδήποτε έκφραση ρατσισμού, ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και διακρίσεων, από όπου κι αν προέρχεται. Και για όλους μας πρέπει η σημερινή ημέρα να αποτελέσει την αφορμή για προβληματισμό και για μεγαλύτερη κινητοποίηση όλων μας ενάντια στις πρακτικές των διακρίσεων κάθε είδους, στο πλευρό όλων όσοι υφίστανται διακρίσεις λόγω χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού και «αρτιμέλειας».

Υπάρχουν άλλα, σοβαρότερα ζητήματα που μας χωρίζουν. Σήμερα εξάλλου, δεν είναι μόνο η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων. Είναι και μια μέρα αφιερωμένη στην Ποίηση, στους πάσχοντες από σύνδρομο Down και στα Δάση. Το ξέρατε; Η Ποίηση είναι ένα εργαλείο για να φτιάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και τις ευαισθησίες μας τις ανθρώπινες. Το Σύνδρομο Down δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά μια ιδιαιτερότητα, η οποία χαρακτηρίζει τα άτομα αυτά, που παρά τις δυσκολίες, μπορούν να έχουν έναν δυναμικό ρόλο στην κοινωνία και να εκπληρώσουν στόχους, που κάποιοι απλοί άνθρωποι, ίσως να μην προσπαθούσαν ποτέ. Και τα Δάση είναι ο πνεύμονας της Γής, της ζωής.

Ευκαιρία να ενημερωθούμε ώστε να ξέρουμε. Να σεβόμαστε και να διαβάζουμε τους ποιητές, να καταλαβαίνουμε τις ιδιαιτερότητες ενός ατόμου με Down και να προστατεύουμε τα Δάση του πλανήτη.