Skip to content Skip to main navigation Skip to footer

Τα δύσκολα και άδικα προβλήματα λύνονται μόνο από αποφασιστική κυβέρνηση

ο Βαγγέλης Αυγουλάς

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
Ακούστε το Άθρο

 

Διαχρονικές αδικίες και παραλείψεις της νομοθεσίας ως προς τα αναπηρικά αυτοκίνητα που είναι πολύ βασικό εργαλείο στη σύγχρονη εποχή για την ουσιαστική κοινωνική ένταξη και όχι μόνο των αναπήρων διαπιστώνει και επισημαίνει σε επιστολή  που έστειλε η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) στην αρμόδια υφυπουργό Οικονομικών κ. Παπανάτσιου, διεκδικώντας – για πολλοστή φορά – το αυτονόητο:  αλλαγές στη νομοθεσία  που είναι απολύτως απαραίτητες.

Και είναι να αναρωτιέται κανείς:  Πόσες φορές πρέπει να πει κανείς στην όποια κυβέρνηση ότι για τα άτομα με βαριές αναπηρίες το αυτοκίνητο δεν είναι είδος πολυτελείας, αλλά είναι το μοναδικό μέσο μετακίνησής τους καθώς και πολύτιμο εργαλείο για την ένταξή τους στις καθημερινές δραστηριότητές ;  Πόσες φορές πρέπει να υπομνήσει κανείς στην όποια κυβέρνηση, την παρ. 2 του άρθρου 4 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με το οποίο «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις ; Πόσες φορές πρέπει να θυμίσει σε όσους ξεχνάνε ό, τι σύμφωνα με την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος , «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»;  Κι αυτά είναι τα απολύτως βασικά. Γιατί μετά, έρχονται τα υπόλοιπα που η επιστολή της ΕΣΑΜΕΑ περιλαμβάνει :

• Τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλο που τη συνοδεύει, γεγονός που συνεπάγεται την εφαρμογή της σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, και πιο συγκεκριμένα τις παρακάτω απαιτήσεις που περιλαμβάνονται σε αυτήν: «1. […] Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να διασφαλίζουν και να προάγουν την πλήρη υλοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών για όλα τα άτομα με αναπηρίες, χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους βάσει της αναπηρίας. Προς το σκοπό αυτό, τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν:[…] β. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθετικών, προκειμένου να τροποποιήσουν ή να καταργήσουν τους ισχύοντες νόμους, κανονισμούς, έθιμα και πρακτικές που συνιστούν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες [..]» (Άρθρο 4 «Γενικές Υποχρεώσεις»). «[…] 3. Κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή της νομοθεσίας και των πολιτικών, για να εφαρμοστεί η παρούσα Σύμβαση και σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συμβουλεύονται συνεχώς και θα εμπλέκουν ενεργά τα άτομα με αναπηρίες […] μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους.[…]» (Άρθρο 4 «Γενικές Υποχρεώσεις»).

Μα είναι δυνατόν να χρειάζεται υπενθύμιση για την  παρ. 1 του άρθρου 61 του ν.4488/2017 (Αρ. ΦΕΚ 137 Α΄ /13.09.2017), σύμφωνα με την οποία: « Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ. Ιδίως υποχρεούται: α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους, β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα ΑμεΑ την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει, γ) να παρέχει, όπου απαιτείται σε συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογες προσαρμογές υπό τη μορφή εξατομικευμένων και κατάλληλων τροποποιήσεων, ρυθμίσεων και ενδεδειγμένων μέτρων, χωρίς την επιβολή δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους, δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ, ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του»;

Κατόπιν αυτών, η Ε.Σ.Α.μεΑ. διεκδικεί τα παρακάτω:

♦ Συνολική τροποποίηση του άρθρου 16 του ν. 1798/1988, το οποίο ορίζει σε ποιες κατηγορίες αναπηρίας δίδονται οι ελαφρύνσεις όπως η απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας κλπ. Από την δημιουργία των ΚΕΠΑ και έπειτα οι γνωματεύσεις έχουν αλλάξει και ο νόμος πλέον δεν συμβαδίζει με την κοινωνική πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ο νόμος αναφέρει ότι απαλλάσσονται τα άτομα με αναπηρία όρασης «εφ΄ όσον έχουν ολική και από τους δύο οφθαλμούς τύφλωση, με ποσοστό αναπηρίας 100%». Οι σημερινές γνωματεύσεις αναφέρουν συνήθως ποσοστό αναπηρίας 80% ή παραπάνω, το οποίο η Πολιτεία έχει αποδεχθεί ως «βαριά αναπηρία».

♦ Προσθήκη στον ν.3583/2007, άρθρο 2, παράγραφος 10, εδάφιο 2, διάταξης αναφορικά με τις φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, πυρκαγιές κλπ.) ή γενικότερα όταν παραδίδεται ένα αναπηρικό αυτοκίνητο: σύμφωνα με την παραπάνω νομοθεσία, εάν το αυτοκίνητο ενός ατόμου με αναπηρία καταστραφεί από φυσικά φαινόμενα, θα πρέπει να παρέλθουν 7 χρόνια μέχρι το άτομο με αναπηρία να έχει τη δυνατότητα να κατέχει νέο όχημα, αδασμολόγητο, αναγνωρισμένο αναπηρικό και να τύχει και των υπολοίπων απαλλαγών που δικαιούται για το νέο ΙΧ του. Πρόκειται για μια παράλειψη της νομοθεσίας, που προβλέπει μόνο τις περιπτώσεις μεταβίβασης ή αλλαγής χρήσης και έχει οδηγήσει σε αδικίες.

Και άλλα 2-3 πολύ σημαντικά για τους αναπήρους θέματα / προβλήματα που τους δυσκολεύει αφόρητα τη ζωή όσο κι αν κάποιοι τα θεωρούν «λεπτομέρειες».  Μα φυσικά, για κάποιους μη ανάπηρους,  τα προβλήματα του ανάπηρου φαίνονται αν όχι ασήμαντα, τουλάχιστον όχι και τόσο σημαντικά ώστε να καλείται «κοτζάμ κυβέρνηση» να τα λύσει. Μα πέστε μας, αφού πρόκειται για νόμους, άρθρα νόμων, διατάξεις και παραγράφους νόμων και οι νόμοι για να αλλάξουν,  πρέπει να γίνει νομοθετικό έργο, ποιος να ασχοληθεί;  Ο μανάβης ή ο φούρναρης της γειτονιάς, αν υπάρχουν ακόμα γειτονιές που έχουν μανάβηδες και φουρνάρηδες;

«Πιστεύουμε ότι θα δείξετε το απαραίτητο ενδιαφέρον και θα προχωρήσετε σε άμεσες λύσεις, ώστε να διευκολύνετε τις ζωές των ατόμων με βαριές αναπηρίες. Ζητάμε συνάντηση μαζί σας το δυνατό συντομότερα, ώστε να συζητήσουμε τα ανωτέρω καθώς και άλλα θέματα αρμοδιότητάς που αφορούν στα άτομα με αναπηρία» καταλήγει η επιστολή της ΕΣΑΜΕΑ που υπογράφουν  ο πρόεδρος Ι. Βαρδακαστάνης και ο  Γεν. Γραμματέας,  Ι. Λυμβαίος.

0 Comments

There are no comments yet

Leave a comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top